Mateo la 1-a Visconti

Postenoj
Postenoj	capitano del popolo (en) (1301–); capitano del popolo (en) (1292–); capitano del popolo (en) (1292–); capitano del popolo (en) (1290–); capitano del popolo (en) (1289–); capitano del popolo (en) (1287–1289); vikario vd

**Mateo la 1-a Visconti**
Mateo la 1-a Visconti
	Senjoro de Milano
Persona informo
	Matteo Visconti "Il Grande"
Naskiĝo	15-a de aŭgusto 1250; en Invorio, Italio
Morto	24-a de junio 1322; en Crescenzago, Italio
Religio	katolikismo vd
Lingvoj	itala vd
Ŝtataneco	Milano vd
Familio
Dinastio	Visconti vd
Patro	Teobaldo Visconti vd
Patrino	Anastasia Pirovano (en) vd
Gefratoj	Uberto Visconti, Signore di Massino, di Somma e di Vergiate (en) vd
Edz(in)o	Bonacossa Borri (en) (1269 (Gregoria)–) vd
Infanoj	Galeazzo la 1-a Visconti, Luchino Visconti, Stefano Visconti, Giovanni Visconti, Marco I Visconti (en) , Caterina Visconti (en) vd
Profesio
Okupo	militisto vd
Aktiva en	Milano vd
Postenoj
Postenoj	capitano del popolo (en) (1301–); capitano del popolo (en) (1292–); capitano del popolo (en) (1292–); capitano del popolo (en) (1290–); capitano del popolo (en) (1289–); capitano del popolo (en) (1287–1289); vikario vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Mateo la 1-a VISCONTI (naskiĝis en Invorio, en la 15-a de aŭgusto 1250 - mortis en Crescenzago, en la 24-a de junio 1322) estis Kapitano de la Popolo de Milano. Kromnomita Mateo la Granda, li estis filo de Teobaldo Visconti (1225–1275)^[1] - kiu estis pranevo de la ĉefepiskopo de Milano, Ottone Visconti - kaj Anastasia Pirovano, nevino de la kardinalo Uberto Pirovano, episkopo de Milano.

Biografio

Mateo estis militisto kaj fidela servisto de sia praonklo Ottone, en liaj bataloj por la konkero de la povo sur Milano. En 1287, lia praonklo nomumis lin "kapitano de la popolo" de Milano. Rudolfo la 1-a el Germanio, Adolfo de Nasaŭ (1255-1298)^[2], reĝo de Germanio (1292-1298), Alberto la 1-a el Germanio kaj Henriko la 7-a el Germanio, ĉiuj ili indikis Mateon kiel imperia vikario sur la tuta Lombardio, ofico kiun li konservis ĝis siaj lastaj tagoj. Lia influsfero etendiĝis el Piemonto, Emilio-Romanjo, Bolonjo ĝis Ĝenovo.

En aŭgusto 1269 li edziĝis al Bonacosa Borri (1254-1321)^[3], filino de la kapitano Squarcino Borri (1230-1277)^[4], kiu donis al li dek gefilojn. En decembro 1287, kiam lia praonklo lin nomumis Kapitano de la Popolo, Mateo estis 37-jara. En tiu sama jaro, li intervenis kiel arbitracianto inter kamunaj ribeluloj estritaj de la familio Federici^[5] kaj la komunumo de Brescia de la episkopo Berardo Maggi^[6]. Post du jaroj li konfirmiĝis kiel Kapitano de la Popolo. Rodolfo la 1-a lin nomumis en majo 1288 kiel ĝenerala vikario nome de Lombardio.

Vidu ankaŭ

Literaturo

Storia di Milano

Referencoj

↑ Fabpedigree.com
↑ Personensuche
↑ Familypedia
↑ Enciclopedia Italiana
↑ La familio Federici apartenis al la partio de la gibelinoj en la Valo Kamonika. Inter 1458 kaj 1697, kelkaj membroj de tiu familio reakiris 54 fojojn la postenon kiel Sindikatestro de la komunumo en la Valo Kamonika.
↑ Berardo Maggi estis nomumita Episkopo de Brescia en la 21-a de septembro 1275. Li mortis en la jaro 1308.

Rilataj artikoloj troviĝas en
Portalo pri Homoj

Kategorio Mateo la 1-a Visconti en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

Bibliotekoj

[1] Fabpedigree.com

[2] Personensuche

[3] Familypedia

[4] Enciclopedia Italiana

[5] La familio Federici apartenis al la partio de la gibelinoj en la Valo Kamonika. Inter 1458 kaj 1697, kelkaj membroj de tiu familio reakiris 54 fojojn la postenon kiel Sindikatestro de la komunumo en la Valo Kamonika.

[6] Berardo Maggi estis nomumita Episkopo de Brescia en la 21-a de septembro 1275. Li mortis en la jaro 1308.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]